Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

Όσο κι αν κλαις, τα δάκρυα, τον πόνο δε τον σβήνουν

Όσο κι αν κλαις, τα δάκρυα, τον πόνο δε τον σβήνουν

στάλες που εξατμίζονται και την πυρά αφήνουν.


Μαντινάδα - Όσο κι αν κλαις, τα δάκρυα, τον πόνο δε τον σβήνουν  στάλες που εξατμίζονται και την πυρά αφήνουν.

Αμαλία Μανουσάκη

Η μαντινάδα για εμένα είναι ένας τρόπος έκφρασης πιο προσιτός, πιο μουσικός και πιο αγαπητός από τον συνηθισμένο.
Με τις μαντινάδες γίνεται μεταφορά της αισθητικής πάνω στις λέξεις. Λέξεις διαλεχτές και πλεγμένες με τέτοιο τρόπο που φαντάζουν όμορφες ακόμα κι αν εκφράζουν τα πιο επίπονα συναισθήματα. Λέξεις που ζευγαρώνουν μέσα στον δεκαπεντασύλλαβο και γεννούν το νόημα των μαντινάδων.
Η μαντινάδα δίνει μια άλλη διάσταση στα συναισθήματα μου. Κάνει τη χαρά πιο μεγάλη, την αγάπη πιο δυνατή, τον πόνο πιο ανώδυνο, τον καημό πιο υποφερτό, την έκφραση πιο εύκολη, κατανοητή αλλά και διασκεδαστική.