Τση μοναξάς εχάρισα τρεις στάλες μαύρο δάκρυ

Τση μοναξάς εχάρισα τρεις στάλες μαύρο δάκρυ δυο τση καρδιάς και άλλη μια, να βάλει και στην άκρη.

Δεύτερη να χα μια καρδιά να μπει δίπλα στην άλλη

Δεύτερη να 'χα μια καρδιά να μπει δίπλα στην άλλη μπας κι η ρουφιάνα η παλιά πάρει μπροστά και πάλι.

Μια στάλα είδε άλλη μια και βρήκε την ωραία

Μια στάλα είδε άλλη μια και βρήκε την ωραία και πέσαν απ΄ τα μάθια μου και πόθαναν παρέα.  

Φυσά η λύπη τον καημό και σπρώχνει αυτός το δάκρυ

Φυσά η λύπη τον καημό και σπρώχνει αυτός το δάκρυ που προχωρά με το στανιό στων αμαθιών την άκρη.

Μα όνειρα κι ανέ θωρώ στον ύπνο πότε-πότε

Μα όνειρα κι ανέ θωρώ στον ύπνο πότε-πότε μεταξυπνώ και τίποτα δε μοιάζει όπως τότε.

Ζωγράφισα μ΄ ένα κλαδί μια καρδιά στην άμμο

Ζωγράφισα μ΄ ένα κλαδί μια καρδιά στην άμμο να ΄ν τση δικής μου συντροφιά όταν θα πέφτει χάμω.

Σαν το τσιγάρο στο μυαλό εσέ παρομοιάζω

Σαν το τσιγάρο στο μυαλό εσέ παρομοιάζω ρουφώ να ευχαριστηθώ μα κάπνα μόνο βγάζω.

Μιλώ με την παραίσθηση, κάτι ζητώ ΄πο ΄κείνη

Μιλώ με την παραίσθηση, κάτι ζητώ ΄πο  ΄κείνη ν΄ αφήσει πια τα πείσματα κ΄ αληθινή να γίνει.

Και ταξιδεύω με το νου, άλλο δεν έχω τρόπο

Και ταξιδεύω με το νου, άλλο δεν έχω τρόπο για να στεριώσουμε μαζί, εμείς, στον ίδιο τόπο.

Γροικώ τους άλλους να μιλούν γι΄ αυτά πουν΄ περασμένα

Γροικώ τους άλλους να μιλούν γι΄ αυτά πουν΄ περασμένα και δεν μπορώ, παρά ξανά να σκέφτομαι εσένα.