Πονείς κι ο πόνος βάλθηκε το δάκρυ να γκρεμίσει

Πονείς κι ο πόνος, βάλθηκε το δάκρυ να γκρεμίσει μα σίμωσα τα χείλη μου, να πάει εκιά να ζήσει.

Καρδιά απού εκάηκε, να γιάνει θέλει πάλι

Καρδιά απού εκάηκε, να γιάνει θέλει πάλι με στάχτη, χώμα και νερό πάλι βλαστούς θα βγάλει

Ήθελα να ΄χω την χαρά, κρυμμένη μες στην τσέπη

Ήθελα να ΄χω την χαρά, κρυμμένη μες στην τσέπη να την τσιμπώ και να γελώ, ακόμα κι αν δε πρέπει.