Κυριακή 3 Απριλίου 2016

Ταρίφα στο συναίσθημα ποτέ μου δεν τη βάζω

Ταρίφα στο συναίσθημα ποτέ μου δεν τη βάζω γιατί το τι θα βγάλω εγώ, ποτέ δε λογαριάζω.  

Πες μου σε πιο μπακάλικο την ειρωνεία ψωνίζεις

Πες μου σε πιο μπακάλικο την ειρωνεία ψωνίζεις τήνε τυλίγεις με ψευτιά κι ύστερα τη χαρίζεις.  

Όλες οι λέξεις στο χαρτί που αράδα σχηματίζουν

Όλες οι λέξεις στο χαρτί που αράδα σχηματίζουν παίρνουν κομματι του καημού και τον εξοστρακίζουν.  

Είναι τα μάτια της ψυχής αλήθεια οι καθρέφτες

Είναι τα μάτια της ψυχής αλήθεια οι καθρέφτες και στα δικά σου αντανακλούν οι πιο μεγάλοι ψεύτες.  

Δάκρυ μου φέρνεις βρε καημέ και τι μ΄ αυτό, σου λέω

Δάκρυ μου φέρνεις βρε καημέ και τι μ΄ αυτό, σου λέω σε προκαλώ και στη χαρά, κάνε με να σου κλαίω.

Να ήταν ο καημός κρασί που να μπορώ να πίνω

Να ήταν ο καημός κρασί που να μπορώ να πίνω με κάθε πίκρα στη ζωή μιαν άλληνε να σβήνω.

Τα δάκρυα σου μάτια μου μες στο ποτήρι βάνω

Τα δάκρυα σου μάτια μου μες στο ποτήρι βάνω πίνω και ανακύκλωση, αχ, του καημού μου κάνω.

Μία βολή χαριστική μού ΄δωσες στο κυνήγι

Μία βολή χαριστική μού 'δωσες στο κυνήγι  το θήραμα σου έγινα, το αίμα μου με πνίγει.

Πανάθεμά σε μοναξιά κι έγινες η σκιά μου

Πανάθεμά σε μοναξιά κι έγινες η σκιά μου όλος ο κόσμος γύρω μου μα συ κολλάς κοντά μου.

Τρικλοποδιές μου έβαλες μα τώρα θα σ΄ αφήσω

Τρικλοποδιές μου έβαλες μα τώρα θα σ΄ αφήσω μαζί σου δε θ΄ ασχοληθώ, έχω ζωή να ζήσω.

Και με κομμένα τα φτερά πετώ να το θυμάσαι

Και με κομμένα τα φτερά πετώ να το θυμάσαι μόνο αν χάσεις την Ψυχή, τότε το θύμα θά ΄σαι.

Μα κύκλος είναι η ζωή απ΄ όπου κι αν πορίσεις

Μα κύκλος είναι η ζωή απ΄ όπου κι αν πορίσεις όσο μπροστά κι αν προχωράς σε μένα θα γυρίσεις.

Σαν και απόψε μ΄ άφησες και πα΄ να σεργιανίσω

Σαν και απόψε μ΄ άφησες και πα΄ να σεργιανίσω   τη λύπη που μου έδωσες σε γλέντι θα γυρίσω.

Σ΄ αγάπησα, σε πόνεσα, σε φρόντισα, σ΄ αφήνω

Σ΄ αγάπησα, σε πόνεσα, σε φρόντισα, σ΄ αφήνω εσύ όλα τα πέταξες κι εγώ τώρα σε κρίνω.

Πάρε το νήμα της καρδιάς παλτό για να το πλέξεις

Πάρε το νήμα της καρδιάς π αλτό για να το πλέξεις την παγωνιά της μοναξιάς αλλιώς δε θα αντέξεις.

Μες στο σκοτίδι του μυαλού καντήλι σου ανάβω

Μες στο σκοτίδι του μυαλού καντήλι σου ανάβω, ανάμνηση εγίνηκες και τώρα πια σε θάβω.