Ξυπνώ τον ήλιο το πρωί, να ΄ρθεί να σου φωτίσει

Ξυπνώ τον ήλιο το πρωί, να  ΄ρθεί να σου φωτίσει να δω τα μάτια σου τα δυό, η μέρα μου ν΄ αρχίσει.

Γυαλί που σπα, λες δε κολλά, μα τρέχα στα μουσεία

Γυαλί που σπα, λες δε κολλά, μα τρέχα στα μουσεία  να δεις γυαλιά που κόλλησαν κι εδά έχουν αξία.

Αν είσαι λάθος ή σωστό, καρδιά μου δε το ξέρω

Αν είσαι λάθος ή σωστό, καρδιά μου δε το ξέρω μα απ΄ το  χώρια στο μαζί, καλιά να υποφέρω.

Ήλιε που λάμπεις, έλα ΄δω, γίνε φώς στο σκοτάδι

Ήλιε που λάμπεις, έλα  ΄δω, γίνε φώς στο σκοτάδι φτάξε εκειά που δε μπορώ και δώσ΄ του ένα χάδι.

Η ευτυχία δε θωρεί τι βάθος έχ΄ η τσέπη

Η ευτυχία δε θωρεί τι βάθος έχ΄ η τσέπη ξανοίγει ανέ εκτιμάς, όλα αυτά που πρέπει.

Ο άνθρωπος και γίνεται αλλά και που γεννιέται

Ο άνθρωπος και γίνεται αλλά και που γεννιέται ό,τι η φύση του στερεί, με πείσμα αποκτιέται.

Μοίρα μου, πιάσε τη ρακή, απού το νού αλλάζει

Μοίρα μου, πιάσε τη ρακή, απού το νού αλλάζει τη μοναξά κι αν έτρεμα  ΄δα τση γελώ με νάζι.

Τις μαχαιριές που μου ΄δωσες, καρδιά μου δε φοβάμαι

Τις μαχαιριές που μου  ΄δωσες, καρδιά μου δε φοβάμαι από την πρώτη πέθανα, οι άλλες τσάμπα πάνε.

Μοίρα απού ΄σαι κουζουλή, ΄ξηγήσου σε ένα πράμα

Μοίρα απού  ΄σαι κουζουλή, ΄ξηγήσου σε ένα πράμα πως φέρνεις γέλιο και χαρά, μα και καημό συνάμα.

Εκτίμησα τη μοναξιά, κι ας θέλει να ΄μαι μόνος

Εκτίμησα τη μοναξιά, κι ας θέλει να  ΄μαι μόνος εκεί κανείς δε σ΄ ενοχλεί, μα δάκρυ μα και πόνος.

Τη θύμηση συ σου έπνιξα, τόπο να μη μου πιάνει

Τη θύμηση συ σου έπνιξα, τόπο να μη μου πιάνει την έριξα μες στη ρακή και μπουρμπουλήθρες βγάνει.

Κουράστηκα δάκρυ με xαρά, στο πρόσωπο ν΄ αλλάζω

Κουράστηκα δάκρυ με xαρά, στο πρόσωπο ν΄ αλλάζω έξω να δείχνω μια χαρά και μέσα να φωνάζω.

Τα όνειρα μες στη ζωή σαν τ΄ ουρανού ψιχάλες

Τα όνειρα μες στη ζωή σαν τ΄ ουρανού ψιχάλες πέφτουν στη γη, διαλύονται μα πάντα έρχοντ΄ άλλες.

Ένα κατέχω να σου πω και τό ΄χω διαπιστώσει

Ένα κατέχω να σου πω και τό ΄χω διαπιστώσει τι κι αν σε γκρέμισε η ζωή, θα σε ξανασηκώσει.

Θέληση έχει ο αθλητής, ο φίλαθλος ομάδα

Θέληση έχει ο αθλητής, ο φίλαθλος ομάδα κι ο Κρητικός για έκφραση έχει τη Μαντινάδα.

Κάθε που νοίωθω μοναξιά, στο νου εσένα βάνω

Κάθε που νοίωθω μοναξιά, στο νου εσένα βάνω σιμώνει τότε κι ο καημός, παρέα για να κάνω.

Καθρέφτης είν΄αγάπη μου τ΄ ολόγιομο φεγγάρι

Καθρέφτης είν΄αγάπη μου τ΄ ολόγιομο φεγγάρι αντανακλά τη λάψη σου, φωτίζει μου το βράδυ.

Κάμε τον πόνο σου χαρά, τα μάτια να μη κλάψουν

Κάμε τον πόνο σου χαρά, τα μάτια να μη κλάψουν μπορούν, καρδιά μου, τ΄ όνειρά, τις λύπες να πλαντάξουν.

Φωθιά που καίει η ρακή, το μέσα μου γιατρεύει

Φωθιά που καίει η ρακή, το μέσα μου γιατρεύει π΄ απ΄ το φευγιό τσ΄ αγάπη σου τη λύτρωση γυρεύει.  

Ήθελα και να ήμουνα και ήλιος και φεγγάρι

Ήθελα και να ήμουνα και ήλιος και φεγγάρι να σου φωτίζω μάτια μου, τη μέρα και το βράδυ.

Ήθελα και να ΄μουνα της μιάς νυχτιάς σου αγάπη

Ήθελα και να ΄μουνα της μιάς νυχτιάς σου αγάπη τ΄ όνειρο, να ΄ναι θύμηση και οχι αυταπάτη.

Ρακάδικο ΄ναι η καρδιά, οπ΄ αγαπά, κερνάει

Ρακάδικο  ΄ναι η καρδιά, οπ΄ αγαπά, κερνάει κι αν αγαπήσει πιο πολύ, εκιά  ΄ναι που μεθάει.

Δεν είμαι ΄γω για τσι χαρές, αυτές τις έχουν άλλοι

Δεν είμαι ΄γω για τσι χαρές, αυτές τις έχουν άλλοι εγώ ΄χω πίκρες και καημούς και μοναξά, μεγάλη.  

Να ήμουν χρόνος μάτια μου αμέσως να παγώσω

Να ήμουν χρόνος μάτια μου αμέσως να παγώσω και τις στιγμές που χάνονται στην άβυσσο να σώσω.

Ήθελα και να ήμουνα, στον ουρανό, αστέρι

Ήθελα και να ήμουνα, στον ουρανό, αστέρι που πέφτει σαν την αστραπή, ευχή για να σου φέρει.

Όπισθεν, ο αετός καρδιά μου δε την έχει

Όπισθεν, ο αετός καρδιά μου δε την έχει αυτός απού πετά μπροστά, το πίσω δε κατέχει.

Μοίρα θαρρώ πως σίμωσες κοντά να γίνεις βάρος

Μοίρα θαρρώ πως σίμωσες κοντά να γίνεις βάρος πατάς πάνω στ΄ όνειρο και ό,τι πάρει  ο Χάρος.

Ανάθεμά τη για ρακή και μ΄ έχει κουζουλάνει

Ανάθεμά τη για ρακή και μ΄ έχει κουζουλάνει την  πίνω και οράματα με τη μορφή σου κάνει.

Της ώρας να ΄μουν το λεπτό πιο πάνω θα διαρκούσα

Της ώρας να ΄μουν το λεπτό πιο πάνω θα διαρκούσα και τις στιγμές που σ΄ αγαπώ, σ΄ αιώνες θα γυρνούσα.

Ποτέ μου δε φοβήθηκα, το δρόμο πως θα χάσω

Ποτέ μου δε φοβήθηκα, το δρόμο πως θα χάσω πυξίδα είναι η καρδιά, όπου μου πει θα φτάσω.

Τράβα, προχώρα, πήγαινε, φύγε μακρυά, απάτη

Τράβα, προχώρα, πήγαινε, φύγε μακρυά, απάτη πονάς θερίζεις και χαλάς, ψευτιάς είσαι αγάπη.

Χίλια προσφέρω όνειρα για μιά χαρά μονάχα

Χίλια προσφέρω όνειρα για μιά χαρά μονάχα και λίγα είναι μάτια μου εσένανε αν θα ΄χα.

Δώσε μου πόνο ή χαρά, στ΄ αλήθεια δε με νοιάζει

Δώσε μου πόνο ή χαρά, στ΄ αλήθεια δε με νοιάζει το  τίποτα είν΄ που πονά, πιο πάν΄  απ΄το μαράζι.

Επήρα τσ΄ αναμνήσεις μου, ελπίδες για να χτίσω

Επήρα τσ΄ αναμνήσεις  μου, ελπίδες για να χτίσω κρατώ αυτά που έζησα μα πιο καλά θα ζήσω.

Χαλί δεν είμαι κανενός, απάνω να πατάει

Χαλί δεν είμαι κανενός, απάνω να πατάει απού βρωμούν τα πόδια του, τα μούτρα του θα φάει.

Άσε το στόμα τι θα πεί, τα μάτια τι θα δούνε

Άσε το στόμα τι θα πεί, τα μάτια τι θα δούνε μ΄αγάπη οι ψυχές μιλούν και οι καρδιές γροικούνε.

Χωρίς εσένανε, δε ζω, ένα νεκρό θυμίζω

Χωρίς εσένανε, δε ζω, ένα νεκρό θυμίζω ανέ με θάψουν ζωντανό, σου το καταλογίζω.

Και δεκαπέντε θάλασσες κι εικοσιδυό ποτάμια

Και δεκαπέντε θάλασσες κι εικοσιδυό ποτάμια θα πέρναγα για να ιδώ, φως μου τα δυο σου μάτια.

Αέρας είναι που φυσά, καρδιά μου η αγάπη

Αέρας είναι που φυσά, καρδιά μου η αγάπη ή που σε ταρακουνά ή ίσα που νοιώθεις κάτι.

Τ΄ όνειρο, Μοίρα, μου ΄κρυψες σαν να ΄σουνα κοπέλι

Τ΄ όνειρο, Μοίρα, μου ΄κρυψες σαν να ΄σουνα κοπέλι μα πάλι θα ονειρευτώ, όποιος κι αν δε  θέλει.

Σκαλίζεις τις παλιές πληγές και τις ξανά ματώνεις

Σκαλίζεις τις παλιές πληγές και τις  ξανά ματώνεις στο παρελθόν, με πόνεσες, μα τώρα με σκοτώνεις.

Κάθε πρωί όταν ξυπνώ, τη νύχτα περιμένω

Κάθε πρωί όταν ξυπνώ, τη νύχτα περιμένω γελώ και ζώ μα να σε δω, στ΄ όνειρο αναμένω.

Έχεις ζωή και βάσανα μα σημασία δε δίνω

Έχεις  ζωή και βάσανα μα σημασία δε δίνω απολαμβάνω τα καλά, σαν τη ρακή  που πίνω.  

Ανάθεμα τη για καρδιά και κλαίει και σπαράζει

Ανάθεμα τη για καρδιά και κλαίει και σπαράζει κι ανέ της λέω "ξέχνα τον" , ακούει μα δεν αλλάζει.

Άστρο, μεγάλο, λαμπερό, ήσουν παντέρμη Κρήτη

Άστρο, μεγάλο, λαμπερό, ήσουν παντέρμη Κρήτη μα σ΄ έβαλ΄ ο Θεός στη γη, να λάμψει τον πλανήτη.

Ένα καζάνι με ρακή, δυό μπαλοθιές συνάμα

Ένα καζάνι με ρακή, δυό μπαλοθιές συνάμα για να γλεντήσω τη χαρά, Κρήτη που  σ΄ έχω Μάνα.

Έλα και χάραξε πληγή, σημάδι για να μείνει

Έλα και χάραξε πληγή, σημάδι για να μείνει αλάργα και αν είσαι ΄συ, αυτό δε θα μ΄ αφήνει.

Μείνε, μη φύγεις το πρωί σαν να ΄σουν το σκοτάδι

Μείνε, μη φύγεις το πρωί σαν να ΄σουν το σκοτάδι μείνε και  ΄γω για χάρη σου, κάνω τη μέρα, βράδυ.

Μοίρα έλα και χτύπα με, αν σου βαστά και πάλι

Μοίρα έλα και χτύπα με, αν σου βαστά και πάλι να πέσω  ΄γω στα γόνατα, το προσπαθήσαν κι άλλοι.

Κερνώ τον πόνο μια ρακή για να τονέ μεθύσω

Κερνώ τον πόνο μια ρακή για να τονέ μεθύσω απ΄το τεφτέρι που βαστά, την πάρτη μου να σβήσω.

Τα βάνω με το πρωινό και όλο το μαλώνω

Τα βάνω με το πρωινό και όλο το μαλώνω τ΄ όνειρο πάντα μου χαλά και κλέβει μου, το χρόνο.

Μοιραίος είν΄ ο έρωτας, με το φεγγάρι μοιάζει

Μοιραίος είν΄ ο έρωτας, με το φεγγάρι μοιάζει ολόγιομος είν΄ στην αρχή, μα στη πορεία, αλλάζει.

Από μικρός δεν έμαθα, Μοίρα να διακονούμαι

Από μικρός δεν έμαθα, Μοίρα να διακονούμαι απ΄ τη ζωή μου απαιτώ, αυτά που δικαιούμαι.

Άπειρες είναι οι φορές το "σ΄αγαπώ" που λέω

Άπειρες είναι οι φορές το "σ΄αγαπώ"  που λέω και άλλο τόσο άπειρες, που απαντάς "δε φταίω".  

Τη συντροφιά σου, στη νυχτιά, θέλω να ανταμώσω

Τη συντροφιά σου, στη νυχτιά, θέλω να ανταμώσω για να μπορώ τη μέρα μου, μ΄ όνειρα να γεμώσω.

Επέρασες σαν άνεμος, να με αναστατώσεις

Επέρασες σαν άνεμος, να με αναστατώσεις κατάφερες τον κόσμο μου με σκόνη να γεμώσεις.

Τα μάτια σου, για να τα δω, κοιτώ τον Ψηλορείτη

Τα μάτια σου, για να τα δω, κοιτώ τον Ψηλορείτη βαστώ την κεφαλή ψηλά να σε ξανοίγω Κρήτη.